by Ngaye
Panm on Sunday, 6 November 2011 at 17:12
ေရေမွ်ာေနတာ(22)ရက္ရွိေနၿပီ။ေရမခ်ဳိးရတာလဲၾကာေနၿပီ။ေရယာဥ္ဆုိတာခုတ္ေမာင္းေနရင္ေတာင္လွဳိင္းဒဏ္ကိုခံေနရတာစက္ရပ္ၿပီးေရေမွ်ာထားရင္ပိုဆုိးတယ္။ဝါရင့္/လုပ္သက္ရင့္စစ္သည္
( Seamen & Seadog)ေတြ
ကေတာင္ေရေမွ်ာထားတာကိုမုန္းၾကတယ္။ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ျမန္မာစကားပုံရွိတယ္ေလ(ဇီးျဖဴသီးကိုစေကာထဲ
ထည့္လွိမ့္သလုိ….)ဆုိသလုိခံစားရတာဗ်။ခုလဲအဲလုိမ်ဳိးျဖစ္ေနတာပဲ။ဘယ္ေလာက္ၾကာဦးမလဲဆုိတာကဘယ္သူမွမသိႏုိင္ဘူး။စစ္ဆင္ေရးResultမရမျခင္းကမ္းနားကပ္ခြင့္မရွိဘူးဗ်။ေရတပ္သားေတြရဲ႕ၿငီးေငြ႕စရာျမင္ကြင္း
ေတြထဲမွာတစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္တဲ့နံနက္ဆုိပင္လယ္ႀကီးထဲကေနဝန္းႀကီးထြက္လာတယ္။ေနာက္ေခါင္းေပၚေက်ာ္သြားတယ္၊ၿပီးေတာ့ပင္လယ္ႀကီးထဲျပန္ဝင္သြားတယ္။ေနာက္ေနသလားေတာင္ထင္ရတယ္။အဲဒီလုိေန႔ရက္မ်ား
စြာနဲ႔အတူတစ္လနီးပါးရွိေနတာပါ။ေဟာ……ထူးျခားတဲ့အေျခအေနတစ္ခုကေရတပ္သားေတြကိုႏႈိးၾကြေစတယ္။
Radar
ေပၚမွာမသကၤာဖြယ္ရာပစ္မွတ္ႏွစ္ခုေတြ႕လုိ႔တဲ့ဗ်။သူတုိ႔ရဲ႕ဦးတည္က
တစ္ဖက္ႏုိင္ငံရဲ႕ေရျပင္ဆီကိုသြား
ေနတာပဲ။ေသခ်ာေအာင္
သူတုိ႔ရဲ႕တည္ေနရာကို
ေရပုံေပၚတင္ၾကည့္တယ္။က်ိန္းေသၿပီဆုိေတာ့
အကြာအေဝး
ကုိတုိင္းတယ္။ကိုယ္နဲ႔ဘယ္ေလာက္ေဝးလဲ။ေရမုိင္(35)ေဝးတယ္။သူတုိ႔ရဲ႕အျမန္ႏႈံးက(15)မုိင္ႏႈံးပဲ။လုိက္ဖုိ႔
ဆုံး ျဖတ္ၿပီးတဲ့အခါ Main Engine ေတြႏႈိးလုိက္တဲ့ခဏမွာပဲတစ္စီးလုံးက ေဟးကနဲထေအာ္ၾကတယ္။ေရခ်ဳိးရေတာ့ မယ္တဲ့ အဲသလုိေအာ္တဲ့သူလဲရွိေသးတယ္ဗ်။အားလုံးရဲ႕မ်က္ႏွာေတြဟာၿပဳံးေနၾကတယ္။ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရတာကလဲ မ်ားခဲ့ၿပီဆုိေတာ့ဒါဟာ တရားမဝင္ေလွေတြပဲျဖစ္မယ္ဆုိတာသိၾကပါတယ္။ဒီအခ်ိန္မွာေခါင္းစားရတာကေရယာဥ္ မွဴးနဲ႔ေရေၾကာင္းလမ္းညႊန္ေတြပါပဲ။မိမိေရယာဥ္ျမန္ႏႈံး/ပစ္မွတ္ျမန္ႏႈံး/ၾကားအကြာအေဝး ဒါေတြကို စုေပါင္းၿပီး တြက္ခ်က္ရတဲ့အခါ ပထမတစ္နာရီေမာင္းၿပီးခ်ိန္မွာသူနဲ႔ကိုယ့္အကြားအေဝးနဲနဲေလွ်ာ့သြားမယ္။ေနာက္တစ္နာရီ ဆုိရင္ပိုပိုၿပီးနီးလာမယ္။သုံးနာရီခဲြအတြင္းမိေအာင္ဖမ္းႏုိင္မွျဖစ္မယ္…စသျဖင့္တြက္ခ်က္ရပါတယ္။ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ တစ္ဖက္ႏုိင္ငံရဲ႕ေရျပင္နားအရမ္းကပ္ေနၿပီး ေရျပင္နယ္ပိုင္ဆုိင္မႈအျငင္းပြားေနရဆဲျဖစ္တာေၾကာင့္ မလုိလားအပ္တဲ့ ႏွစ္ႏုိင္ငံအျငင္းပြားမႈထပ္မျဖစ္ေပၚဖုိ႔ကအေရးႀကီးပါတယ္။ဒီလုိေတြတြက္ခ်က္ၿပီး ပစ္မွတ္ေတြ ေနာက္ကို လုိက္ရပါတယ္။သုံးနာရီေလာက္အၾကာမွာေတာ့ ပစ္မွတ္ေတြနဲ႔ေရမုိင္(9)မုိင္အကြာေလာက္ေရာက္ လာပါၿပီ။မီးအခ်က္ျပၿပီးရပ္တန္႔ခုိင္းပါတယ္။ပစ္မွတ္ေတြရဲ႕တုန္႔ျပန္မႈကေတာ့ ရွင္းပါတယ္။စက္ကုန္ဖြင့္ၿပီးေမာင္း ေျပးတာၾကတာေပါ့ဗ်ာ။ေနာက္တစ္နာရီေလာက္ဆုိ တစ္ဖက္ႏုိင္ငံရဲ႕ေရျပင္ထဲေရာက္ေတာ့မွာေလ။အျမန္ႏႈံးက လဲ(18)မုိင္ေလာက္ျဖစ္လာတယ္။ဒီလုိခ်ိန္မ်ဳိးမွာဆုိ သိပ္ရင္ေမာရတာဗ်။လြတ္မ်ားသြားခဲ့ရင္ဆုိတဲ့အေတြးမ်ဳိးက လူတုိင္းရဲ႕ရင္ထဲအျပည့္ပဲ။ေရျပင္နယ္နိမိတ္ကို တြက္ခ်က္ၿပီး ပစ္မွတ္ေတြရဲ႕ေရွ႕ကို အေျမာက္ေတြနဲ႔ သတိေပး ပစ္ခတ္မႈေတြလုပ္ရပါတယ္။မိမိေရယာဥ္ျမန္ႏႈံးကိုလဲ အျမင့္ဆုံးျမွင့္တင္ၿပီးလုိက္ရပါတယ္။နာရီဝက္အတြင္းမွာပဲ ပစ္မွတ္ေတြနဲ႔ ရင္ေဘာင္တန္းႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ပစ္မွတ္ေတြရဲ႕ပါတ္လည္ကို ပတ္ေမာင္းတဲ့အခါ ထင္မွတ္မထားတဲ့ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။သူတုိ႔က လက္နက္ငယ္ေတြနဲ႔ပစ္ခတ္လာတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ေရယာဥ္ကိုထိမွန္ တဲ့အသံေတြၾကားမွသိလုိက္ရတာပါ။သူတုိ႕ရဲ႕ပစ္ခတ္မႈဟာ အားေပ်ာ့တာကို သတိထားမိပါတယ္။ဒါေၾကာင့္မိမိ ဆီက လက္နက္ငယ္ေတြနဲ႔ပဲျပန္လည္ပစ္ခတ္ခဲ့တာမွာ စက္ရပ္သြားၿပီ။ေရထဲခုန္ခ်တာကိုျမင္ရပါတယ္။ေလွေတြ ကို အရင္လက္ရဖမ္းၿပီးမွ ေရထဲကသူေတြကိုလုိက္ဆယ္ရပါတယ္။ႏွစ္စီးေပါင္းေလွသား ႏွစ္ဆယ့္ငါးဦးကိုဆယ္ ယူဖမ္းဆီးႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။အားလုံးဟာ ကုလားလူမ်ဳိးေတြျဖစ္ၿပီးေတာ့ ျမန္မာစကားတတ္သူ ေျခာက္ဦးပဲရွိပါတယ္။ ေလွေတြေပၚမွာတင္ေဆာင္ထားတာက တစ္စီးက ဆန္အိတ္ေပါင္း(1500)ျဖစ္ၿပီးေနာက္တစ္စီးကႏြားေကာင္ေရ (80)တင္ေဆာင္ထားတာပါ။M-16 တစ္လက္၊က်ည္(50)ေက်ာ္ကို သိမ္းဆည္းႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ေရတပ္သားေတြၿပဳံး ပန္းေဝဆာႏုိင္ၾကပါၿပီ။ထင္မွတ္မထားတဲ့ စစ္ဆင္ေရး ရလဒ္ နဲ႔အတူျပည္ေတာ္ျပန္လွခဲ့ၿပီေလ။ဖမ္းဆီးရထားတဲ့ ေလွေတြနဲ႔အတူ ပင္လယ္ျပင္ႀကီးကေန ကမ္းရုိးတန္းဆီကိုျပန္လည္ထြက္ခြါလာခဲ့ပါၿပီ။
0 comments: